De Noord-Hollandse groep Villa Rosie neemt je mee in een wervelwind van verkwikkende luisterliedjes. Miranda Zuurbier zingt ze en bespeelt de accordeon. Verder bestaat de groep uit Michel (gitaar), Vincent (contrabas) en Mark (mandoline, gitaar en steelguitar).
De vier muzikanten die Villa Rosie bewonen hebben er lol in eigen en eigenzinnige Nederlandstalige liedjes te maken. Uit de kamers van de villa klinkt muziek uit diverse windstreken.
In de kelder bijvoorbeeld hoor je heupwiegende klanken van de bas, geïnspireerd op de Cubaanse ritmes waar Vincent zoveel van houdt. Ze zijn de hartslag van de groep, waarin ook Spaans bloed kruipt. Gitarist Michel houdt namelijk van flamenco en hij weeft die temperamentvolle virtuositeit scheutig door zijn spel.
Miranda studeerde haar vingers blauw op de accordeon en luisterde veel naar de Argentijnse grootmeester Astor Piazzolla. Logisch dus dat passie en melancholie ook klinken uit haar instrument, een bejaarde Hohner Lucia.
Voor Mark waait de inspiratie uit een heel andere windrichting. Hij luisterde veel naar snarenplukkers uit Amerika. Vandaar dat hij de mandoline bespeelt, een instrument dat melancholisch kan zijn, maar ook fel het ritme kan slaan. En dan de slidegitaar: met een stuk staal over de snaren laat hij zijn instrument huilen in de Noord-Hollandse wind.
Zo biedt Villa Rosie een huis vol muziek. Eenmaal in de concertzaal ontstaat er een amalgaam van klanken, avontuurlijk en gepassioneerd. Je mag de muzikale verhalen ‘Nederchansons’ noemen: soms zijn ze theatraal en gepassioneerd, dan weer grappig of juist poëtisch. Met een lied over hun jeugd of over hun geliefde kat vertelt de groep verhalen van het leven.